Monthly Archives: ខែតុលា 2013

កុលាលភាជន៍បុរេប្រវត្តិសាស្ត្រ ពី​ភូមិ​មូល​ មេមត់​


ដូច​លោក ហៀ​ង លាង​ហុង ដែល​បាន​សិក្សា​អំពី​បំណែក​​​​កុលាលភាជន៍ ដែល​លោក​សាស្ត្រាចារ្យ​របស់​យើង គឺ​លោក Groslier បាន​​មក​ពី​​កំណាយ​នៅ​ភូមិ​មូល មេមត់ ក្នុង​ខែត្រ​កំពង់ចាម​បច្ចុប្បន្ន កាលពី​ឆ្នាំ​១៩៦២ ហើយ​ដែល​សព្វថ្ងៃ​តម្កល់​នៅ​សារមន្ទីរ​ជាតិ​ភ្នំពេញ យើង​ជឿ​ថា​​ការស្រាវជ្រាវ​អំពី​បុរេ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​នៅ​កម្ពុជា នៅ​មានកម្រិត​នៅឡើយ​បើ​ប្រៀបធៀប​ទៅ​នឹង​ប្រទេសជិតខាង​ ។ ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត ជា​អកុសល​យើង​ក៏​ត្រូវ​ទទួលស្គាល់​ផង​ដែរ​​ថា រាល់​ការសិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​របស់​និស្សិត​នៅ​សកល​វិទ្យាល័យ​ភូមិន្ទ​វិចិត្រ​សិល្បៈ ​ក៏​មិន​ត្រូវ​បាន​ផ្សព្វផ្សាយ​ផង​ដែរ ​។ សូម្បី​តែ​និក្ខេបបទ​បញ្ចប់​បរិញ្ញាបត្រ​បុរាណ​វិទ្យា របស់​ លោក ហៀ​ង លាង​ហុង ដែល​មាន​ចំណងជើង​ថា The pottery from the Groslier circular earthwork site stored in the National Museum, RUFA, 1999, Phnom Penh ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ​ ។​

01

ស្ថានីយ​ភូមិ​មូល នៅ​កម្ពុជា និង វៀតណាម (​ឯកសារ ហៀ​ង លាង​ហុង​, ១៩៩៩)

02

(ស្ថានីយ​ភូមិ​មូល នៅ​ក្រែក និង បរិវេណ​ស្ថានីយ (​ឯកសារ ហៀ​ង លាង​ហុង​, ១៩៩៩)

លើស​ពី​នេះ​ទៀត អ្នកស្រាវជ្រាវ​បរទេស​ខាង​វប្បធម៌​អារ្យធម៌​ខ្មែរ ក៏​មិនសូវ​ដឹងឮ ឬ​រវល់​នឹង​ការ​ខិតខំ​ប្រឹងប្រែង​របស់​និស្សិត​ខ្មែរ​ដែរ​ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចំពោះ​យើង​ៗ​ជឿ​ថា ទោះបីជា​មិន​មាន​លក្ខណៈ​ពេញលេញ ឬ​សំយោគ​ក៏ដោយ ការស្រាវជ្រាវ​ទាំងឡាយ​របស់​និស្សិត​ខ្មែរ​បាន​បង្ហាញ​ពី​ចំណេះ​ចេះដឹង​ថ្មីៗ ​ដែល​គេ​ពុំ​ធ្លាប់​ដឹង​ឮ​ពី​មុន​មក​។ នេះ​ជា​គុណសម្បត្តិ​ដ៏​កម្រ ដែល​គេ​ពុំ​អាច​បដិសេធ​ ។​

គឺ​ប្រការ​នេះ​ហើយ ដែល​យើង​សូម​ស្រង់​ដោយ​បង្ខំចិត្ត​នូវ​គំនូស​ស្ដី​ពី​កុលាលភាជន៍​នា​សម័យ​ថ្ម​រំលីង ដែល​ជា​លទ្ធផល​នៃ​ការសិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​របស់ លោក ហៀ​ង លាង​ហុង ដើម្បី​យក​មក​ផ្សាយ​ជូន​មតិ​មហាជន​ខ្មែរ​ឲ្យ​ជ្រាប​ ។​ ​សូម​ជម្រាប​ថា ការពិនិត្យ​លើ​គំនូស​កុលាលភាជន៍​​បុរាណ​ទាំងនោះ បង្ហាញ​ឲ្យ​យើង​ង​ដឹង​អំពី​សិល្បៈ​ស្មូន ឆ្នាំ នា​សម័យ​នោះ មាន​កម្រិត​ខ្ពស់ ហើយ​ប្រកបដោយ​ភាព​សម្បូរ​បែប​គួរ​ឲ្យ​កត់សម្គាល់​ ។ ដោយហេតុថា បុព្វការី​ជន​ខ្មែរ​មាន​ទេពកោសល្យ​ខ្ពស់​ក្នុង​វិស័យ​សិប្បកម្ម​រួច​ទៅ​ហើយ ។​

03

គំនូស​លើ​កុលាលភាជន៍ និង​ប្រភេទ​កុលាលភាជន៍ ស្ថានីយ​ Groslier (​ឯកសារ​គូរ​ដោយ ហៀ​ង លាង​ហុង​, ១៩៩៩)

04

គំនូស​ប្រភេទ​កុលាលភាជន៍ ស្ថានីយ​ Groslier (​ឯកសារ​គូរ​ដោយ ហៀ​ង លាង​ហុង​, ១៩៩៩)

ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត លក្ខណៈ​ប្រហាក់ប្រហែល​នៃ​កុលាលភាជន៍​ទាំងនោះ ក៏​ត្រូវ​បាន​​ជួបប្រទះ​នៅ​តាម​​ស្ថានីយ​មន​-​ខ្មែរ ឬ​ខ្មែរ​ដើម​ឯទៀត​ដែរ ក្នុង​ឧបទ្វីប​ឥណ្ឌូ​-​ចិន ដែល​គេ​បាន​រក​ឃើញ ​។ ដូច្នេះ​យើង​សង្ឃឹម​យ៉ាង​មាំ​ថា នៅ​ពេល​អនាគត​ខាងមុខនេះ យើង​នឹង​មាន​លទ្ធភាព​សិក្សា ប្រៀបធៀប លក្ខណៈ​នៃ​ប្រភេទ និង​ទម្រង់​កុលាលភាជន៍​នៅ​មេមត់​ទៅ​នឹង​កុលាលភាជន៍​របស់​សហគមន៍​មន​-​ខ្មែរ ដែល​បាន​រស់​នៅ​ក្នុង​ភូមិភាគ​ឥណ្ឌូចិន​យើង​នេះ ជាពិសេស​នៅ​លើ​ខ្ពស់​រាប​នៃ​ប្រទេស​​ថៃ​បច្ចុប្បន្ន និង​នៅ​ភូមិភាគ​កណ្ដាល​នៃ​ប្រទេស​វៀតណាម​ខាងត្បូង ​៕

ដោយ ៖ ម. ត្រាណេ

***

អត្ថបទ​ដើម ៖ CEN : កុលាលភាជន៍ សម័យ​បុរេ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ មកពី​ភូមិ​មូល​នៅ​មេមត់​

Categories: រឿង​រ៉ាវ​អំពី​ខែត្រ​កំពង់ចាម | ពាក្យ​គន្លឹះ៖ , , , | បញ្ចេញមតិ

អាដោល គងជ័យ


សូម​ជូន​ប្រវត្តិ​នៃ​ឈ្មោះ អាដោល គងជ័យ តាម​សៀវភៅ​ឯកសារ​មហាបុរស​ខ្មែរ ៖

​តាំង​និយាយ​អំពី​ព្រះស្ដេច​កន កាល​តាំង​ខ្លួន​សោយរាជ្យ​ជា​ សម្ដេច​ព្រះ​ស្រី​​​ជេដ្ឋា ​ក្នុង​ ក្រុង​ស្រី​ស​ឈរ ​រួច​ហើយ ទ្រង់​ព្រះ​តម្រិះ​ថា «គួរ​គិត​រក​ជ័យ​ភូមិ សាង​នគរ​ជា​ថ្មី ដ្បិត​ផ្លាស់​វង្ស​ថ្មី ។» ទ្រង់​ព្រះ​តម្រិះ​តែ​ម្ល៉ោះ​ហើយ ក៏​លើក​ពួក​រាជ​​សេវកា​មហា​យោធា តាម​មាគ៌ា​រង្គាត់​គន់​រក​ទី​ជ័យ​ភូមិ ពុំ​ត្រូវ​ព្រះរាជ​ហឫទ័យ​ក្នុង ​ខែត្រ​​ស្រី​ស​ឈរ​ សោះ ។ ស្ដេច​ទៅ​ឯ ​ខែត្រ​ព្រៃវែង ក៏​ពុំ​ត្រូវ​ព្រះរាជ​ហឫទ័យ លុះ​ប្រាំ​បី​ថ្ងៃ​ដល់​ ស្ទឹងពាមមេ​ត្រេក ខែត្រ​បាភ្នំ ទើប​មាន​ទី​ទំនួល​ស្រួល​ល្អ ទ្រង់​ក៏​ឲ្យ​តាំង​បន្ទាយ​វាំង​នៅ​ទីនោះ បានជា​ជាប់​ឈ្មោះ​នៅ​ទីកន្លែង​បឹង​កំពង់​ចៅហ៊្វា​១ កំពង់​យមរាជ​១ កំពង់​ក្រឡាហោម​១ កំពង់​ចក្រី​១ នៅ​ទីនោះ ឯ​អ្នកស្រុក​អំពី ​ស្រុក​កណ្ដាល​ជ្រុំ១ ជើង​បាក់​ដែង​​១ រោងដំរី​១ ព្រៃនគរ​១ គ្រប់​ទិស​តែង​ត្រេក​មេត្រី មក​ចុះចូល​ទៅ​ថ្វាយ​បណ្ដា​ការ​ច្រើន​ជា​អនេក ទើប​ទ្រង់​ប្រែ​ឈ្មោះ​ទី​ភូមិ​នោះ​ថា មេ​ត្រេក​ វិញ ។

ទ្រង់​សាង​ព្រះ​នគរ​បាន ​៨​ខែ​ពុំ​ទាន់​សម្រេច ស្ដេច​ទ្រង់​ព្រះ​តម្រិះ​យល់​ជា​ថ្មី​ថា «តាំង​ព្រះ​នគរ​នេះ​ជិត​ដែន​យួន​ណាស់ បើ​យួន​លើក​មក​នឹង​ពិបាក​កេណ្ឌ​ពល​ត​ច្បាំង​ឲ្យ​រួសរាន់​មិន​ទាន់​ការណ៍ ។» ទ្រង់​ជំនុំ​ព្រះ​សេនាបតី​ហើយ ព្រមទាំង​រាជ​សេវកាមាត្យ មុខ​មន្ត្រី ព្រះ​ស្នំ ក្រមការ​សេនា​យោធា​ទៅ​រក​ទីទៃ​ភូមិ​ក្នុង ​ខែត្រ​​ត្បូងឃ្មុំ ។ លុះ​ដល់​ទី​មួយអន្លើ​វាយ​គង​ហៅ​គ្នា​វាស់​នាទី​ជីក​ដី​ជា​ស្នាមភ្លោះ ក​បន្ទាយ​តែ​ ៥​សិន(១) ​បួន​ជ្រុង ។ កន្លែង​នោះ​មាន​ខ្លះ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ថា ដ្បិត​តូច​ខ្លះ​ថា​ទីនោះ​មិន​មាន​ជ័យ​ភូមិ​ល្អ​ទេ តែ​វាយ​គង​ហៅ​ប្រជុំ​គ្នា​កាលណា​ស្ដី​ដោល​គ្នា​ថា ព្រោះ​គំនិត​អ្នក​នេះ​យ៉ាង​នេះ​ អ្នក​នោះ​យ៉ាង​នោះ​ កើតជា​ជម្លោះ​ឈ្លោះ​ចេញ​ដោល​គ្នា​វឹកវរ ។ លុះ​មាន​រាស្ត្រ​ទៅ​នៅ​ជាប់​ឈ្មោះ​ហៅ​ ភូមិ​អាដោល​គង​ជ័យ​បន្ទាយ​វរ​ តាម​ហេតុ​ដែល​ជេរ​ដោល​គ្នា និង​វាយ​គង​រៀង​មក ។

***

  1. ១ សិន = ៤០ ម៉ែត្រ

***

បច្ចុប្បន្ន​នេះ ភូមិ​គងជ័យ​ ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ ឃុំ​គងជ័យ​ ស្រុក​អូរាំង​ឪ ខែត្រ​កំពង់ចាម ចំណែក​ឯ​ង អាដោល វិញ ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​​​ភូមិ​សាស្ត្រ​ ស្រុក​កញ្ជៀច​ ខែត្រ​ព្រៃវែង ឬ​យ៉ាង​ណា​​ទេ ដោយ​រក​មើល​​ឯកសារ​អំពី​ភូមិ​នៅ​ ស្រុក​អូរាំងឪ មិន​ឃើញ​មាន​ឈ្មោះ​ អាដោល នេះ​ទេ ។ ខាង​ក្រោម​នេះ​ គឺ​ជា​រូប​ភាព វត្ត​គិរី​ឧត្ដម​អាដោល ​​និង​វត្ត​គងជ័យ​ ដែល​ស្ថិត​នៅ​ចម្ងាយ​​ប្រមាណ 3 គ.ម៉. ពី​គ្នា ។

ardoal

វត្តគិរីឧត្តមអាដោល

korngchey

វត្តគងជ័យ

Categories: រឿង​រ៉ាវ​អំពី​ខែត្រ​កំពង់ចាម | ពាក្យ​គន្លឹះ៖ , , | បញ្ចេញមតិ

បង្កើត​វេបសាយ​ឬ​ប្លក់​មិន​គិត​ប្រាក់​មួយ​នៅ WordPress.com.

%d bloggers like this: