សម្តេចព្រះឧត្តមបញ្ញា ដូង ផង់
អាយុ៧ឆ្នាំ បានចូលទៅសិក្សានៅវត្តបទុមវតី ខ្ពបក្រោម។ អាយុ១២ឆ្នាំ បានសាងព្រះផ្នួសក្នុងសំណាក់ព្រះគ្រូឧបជ្ឈាព្រះនាម ហៀង មោគ ដើម្បីសិក្សារៀនសូត្រធម៌អាថ៌សិក្ខាវិន័យ។ ព្រះជន្មាយុ១៧វស្សា បានសិក្សាធម្មវិន័យ និងវិបស្សនាធុរៈក្នុងសំណាក់ព្រះគ្រូ ហៀង មោគ។ រហូតដល់ជាភិក្ខុភាវៈនៅវត្តបទុមវតី ព្រះឧបជ្ឈាឱ្យនាមបញ្ញត្តថា ធម្មថេរោ បន្ទាប់មកព្រះភិក្ខុ ដូង ផង់ បានបន្តសិក្សានូវវិបស្សនាធុរៈរហូតធ្វើជាគ្រូប្រដៅធម៌ (ព្រះគ្រូធម្មាចារ្យ) បង្ហាត់បង្រៀនធម៌ដល់ឧបាសក ឧបាសិកា។ ឆ្នាំ១៩៧០ ត្រូវពួកទមិឡឥតសាសនាផ្សឹកចាកសិក្ខាបទ ជន្លៀសទៅនៅខេត្តព្រៃវែង បន្ទាប់មកទៅគីឡូលេខ៦ ភ្នំពេញ។
ឆ្នាំ១៩៧៩ បានសាងផ្នួសវិញនៅវត្តសន្សំកុសល រាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងសំណាក់ព្រះឧបជ្ឈាព្រះធម្មលិខិត និល មុនី។ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៩ ព្រះអង្គបានសាងផ្នួសម្ដងទៀតក្នុងសំណាក់ព្រះឧបជ្ឈាព្រះសង្ឃរាជ ទេព វង្ស រួចទៅគង់នៅវត្តចេតិយ៍ថ្មី ក្នុងព្រះនាមជាប្រធានសង្ឃស្រុកពញាឮ ខេត្តកណ្ដាល។ ឆ្នាំ១៩៨៦ គង់នៅវត្តដើមជ្រៃ ស្រុកក្រូចឆ្មារ ក្នុងឋានៈជាអនុគុណខេត្តកំពង់ចាម មានព្រះគោរម្យងារជា ព្រះគ្រូធម្មាចារ្យនន្ទិយោ។ ឆ្នាំ១៩៨៩ គង់នៅវត្តហ្លួង រកាខ្មុរកណ្ដាល ស្រុកក្រូចឆ្មារ។ ឆ្នាំ១៩៩៦ សម្ដេចបាននិមន្តមកគង់នៅវត្តមហានន្ទិយនេរជ្ជរារាមនិវេទ ព្រែកប្រាំង ឃុំកំពង់ហ្លួង ស្រុកពញាឮ ខេត្តកណ្ដាល រហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
សមិទ្ធិផលនានាដែលកសាងបាន៖
- អប់រំបង្រៀនព្រះធម៌ដល់ពុទ្ធបរិស័ទបានរាប់ពាន់នាក់។
- កសាងវត្តសន្ធរស្សី ខ្ពបតាងួន ស្រុកស្ទឹងត្រង់ ឆ្នាំ១៩៦៧-១៩៧៣
- កសាងវត្តបុទុមវតី ខ្ពបក្រោម ឆ្នាំ១៩៧៣-១៩៧៥
- វត្តព្រែកជីក (ព្រែកក្ដាម) ជួលជុលព្រះវិហារ ឆ្នាំ១៩៨០-១៩៨១
- វត្តចេតិយ៍ថ្មី ជួសជុលព្រះវិហារ ឆ្នាំ១៩៨១-១៩៨៤
- វត្តដើមជ្រៃ ជួសជុលព្រះវិហារ ឆ្នាំ១៩៨៤-១៩៨៦
- អនុវិទ្យាល័យរកាខ្មុរ ស្រុកក្រូចឆ្មារ ឆ្នាំ១៩៨៦
- វត្តហ្លួង រកាខ្មុរ កសាងព្រះវិហារ ឆ្នាំ១៩៨៩
- វត្តខ្សាច់ប្រឆេះ កសាងព្រះវិហារ ឆ្នាំ១៩៩៣
- វត្តព្រែកប្រាំង កសាងព្រះវិហារ ឆ្នាំ១៩៩៦
សមណសក្តិ៖
- ឆ្នាំ១៩៨០-១៩៨៤ ប្រធានសង្ឃស្រុក (អនុគុណ) ស្រុកពញាឮ ខេត្តកណ្ដាល
- ឆ្នាំ១៩៨៤-១៩៩៤ អនុគុណស្រុកក្រូចឆ្មារ
- ឆ្នាំ១៩៩៦ ប្រធានសង្ឃវត្តព្រែកប្រាំង
- ឆ្នាំ១៩៩៩ បានទទួលព្រះរាជក្រិត្យ នស.រកត. តែងតាំងជា ព្រះបដិកធម្មរាជា គណៈថ្នាក់ចត្វា គណៈមហានិកាយ
- ឆ្នាំ២០០១ បានទទួលព្រះរាជក្រិត្យ នស.រកត. ០៩០១/៣២៩ ចុះថ្ងៃទី១៣ កញ្ញា ឆ្នាំ២០០១ តែងតាំងឱ្យឡើងជា សម្ដេចព្រះឧត្តមបញ្ញា
គ្រឿងឥស្សរិយយស៖
- ព្រះរាជក្រិត្យ នស.រកត. ០២០១/០២៨ ចុះថ្ងៃទី០១ កុម្ភៈ ឆ្នាំ២០០១ បានទទួលឥស្សរិយយស មេដាយសុវត្ថារា ថ្នាក់ធិបឌិន្ទ
- ព្រះរាជក្រិត្យ នស.រកត. ១០០១/៣៩៩ ចុះថ្ងៃទី២៩ តុលា ឆ្នាំ២០០១ បានទទួលឥស្សរិយយស ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ថ្នាក់ធិបឌិន្ទ
ដកស្រង់ពីសៀវភៅ៖ ជីវប្រវត្តិសម្ដេចព្រះឧត្តមបញ្ញា ដូង ផង់ នន្ទិយោ, សៀវភៅសមាទានសីល, បោះពុម្ពលើកទី៣ ថ្ងៃស្រុក ១៥កើត ខែពិសាខ ឆ្នាំច ព.ស.២៥៥០ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី១២ ខែឧសភា គ.ស.២០០៦។
កំពង់ចាម កំពង់ចិត្ត 