កាលពីពីរខែមុន បានទៅស្រុកហើយបង្ហោះដ្រូនម្ដងដែរ (អាចអាននៅទីនេះបាន)។ ខែនេះទៅម្ដងទៀត ប្លង់ក៏មិនខុសគ្នាដែរ គ្រាន់តែហ៊ានបង្ហោះខ្ពស់ជាងមុន (ឡើងជិតដល់កម្ពស់៥០០ម៉ែត្រ) និងហោះលើផ្ទៃទន្លេតែម្ដង។
ស្ពានគីហ្ស៊ូណា និងក្រុងកំពង់ចាម
ស្ពានកោះប៉ែន
វត្តដីដុះ ផ្សារ៧មករា និងភូមិរកា
ក្រោយផ្សារ៧មករា
វីដេអូបិទឆាក៖
ខ្ញុំខានសរសេរនៅទីនេះយូរគ្រាន់ដែរ ព្រោះមិនបានទៅស្រុកសោះប្រមាណកន្លះឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ កាលពីអាទិត្យមុន ខ្ញុំសន្សំលុយកាក់សេនខ្ញុំទិញបានដ្រូន DJI Mini 2 Combo តម្លៃគួរសម (អ្នកអានចង់ដឹងឆែករកមើលខ្លួនឯងទៅ) ដែលខ្ញុំប៉ងចង់បានតាំងពីបីបួនឆ្នាំមុន។ ទិញបាន មិនទាន់ចេះប្រើ មិនទាន់ចេះតម្លើង នៅភ័យៗពេលបង្ហោះម្ដង។ ដោយសារនៅភ្នំពេញពិបាកបង្ហោះ (ប្រសិនបើបើក GPS នៅកន្លែងមួយចំនួនដ្រូនវាមិនឡើងតែម្ដង គឺគេបានចង code ជាប់) ដូច្នេះខ្ញុំក៏ឆ្លៀតជិះម៉ូតូទៅស្រុកកំណើតដើម្បីបានបង្ហោះនិងថតរូបស្រុកភូមិពីលើមេឃមក។ ផ្លូវឥឡូវស្រួលទៅស្រួលមកទាំងផ្លូវលេខ៦អា និងផ្លូវតាមមាត់ទន្លេ។ ជាទូទៅ ខ្ញុំជិះតាមផ្លូវមាត់ទន្លេកាត់ស្រុកកងមាស ដោយបត់តាមកន្លែងច្រមុះជ្រូករកោរកោង ដែលចំណេញបាន២០គ.ម (ចម្ងាយសរុប១០៥គ.ម.) ម៉្យាងផ្លូវក៏ស្ងាត់ល្អ និងមានវត្តចំណាស់ៗមួយចំនួន សម្រាប់អ្នកបុរាណវិទ្យាតូចតាចដូចរូបខ្ញុំថតរូបទុក។
និយាយទៅ ទាក់ទងនិងរឿងថតរូបនេះ ខ្ញុំថតយូរក្រែលដែលហើយតាំងពី២០១១ (ខ្ញុំមិនចង់ល្បីអីទោះ ព្រោះសមត្ថភាពមានកម្រិត) ហើយគោលដៅរបស់ខ្ញុំគឺ ប្រាសាទ វត្ត ទេសភាព និងអ្នកស្រុក (ខ្ញុំអត់ចេះថតរូបការ រូបបង្ហាញម៉ូតអីទេ)។ ចំពោះដ្រូននេះ គឺទិញដើម្បីថតប្លង់ប្រាសាទពីខាងលើម្ដង ដើម្បីបានពិនិត្យប្លង់ជាក់ស្ដែងដែលអាចសម្រួលដល់ការសិក្សា (មិនដឹងពេលណាបានសិក្សារួច)។ និយាយរឿងហ្នឹង ចេះតែមានអ្នកនេះអ្នកនោះមកសរសើរ តែមិនដឹងគេចង់បានអីឱ្យប្រាកដ ហាហាហា បើសរសើរចឹងម៉េចមិនជួយផង ក្រែងថាស្រលាញ់វប្បធម៌ដែរ? ហើយបើអត្ថបទវិញសរសេរឡើងរាប់រយហើយខ្ញុំ យកជាការមិនកើតទាំងអស់ ចឹងបានគ្មាននរណាគេជួលសរសេរដាក់ វេបសាយ ល្បីៗ ដើម្បីបានលុយទុកដើរលេងទៀត។ សរុបមកវិញ ចាយលុយខ្លួនឯងទៅ ទើបមិនឈឺក្បាលហាលថ្ងៃ ព្រោះអ្នកខ្លះធ្វើសរសើរៗនោះ គ្មានទៅរបេះមួយរៀលចេញទេ។
វត្តបទុមរតនៈដីដុះ
ស្ពានគីហ្ស៊ូណា
អតីតបឹងស្នាយ
ស្ពានកោះប៉ែន
ភូមិរការលើ
នេះជាតារាងរៀបរាប់ឈ្មោះប្រាសាទបុរាណ និងទីតាំងមួយចំនួនដែលមានតម្លៃជាប្រវត្តិសាស្ត្រនៅ ខេត្តកំពង់ចាម និងខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ ការដែលធ្វើនេះមិនមែនគ្មានហេតុទេ ដែលខិតខំប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ បង្កើតប្លុកនេះឡើងជាពិសេសចំពោះ ខេត្តកំពង់ចាម ក៏ដោយសារជាស្រុកកំណើត ទោះឃ្លាតឆ្ងាយប៉ុណ្ណា យូរប៉ុណ្ណា ក៏អារម្មណ៍នឹករលឹកអនុស្សាវរីយ៍នានារាប់មិនអស់តាំងពីមិនទាន់ដឹងក្ដីមក ហាក់ប្រាកដនៅនឹងភ្នែក។
ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះដោយសារទទួលឥទ្ធិពលពីខ្យល់ព្យុះនៅប្រទេសជិតខាង បណ្ដាលឲ្យភ្លៀងធ្លាក់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ទើបទឹកទន្លេមេគង្គបានឡើងយ៉ាងខ្លាំង ។ មួយរយៈនេះ មានភ្លៀងតិច ឬច្រើនរៀងរាល់ល្ងាច ។
ម្សិលមិញក្រោយពីភ្លៀងរាំង ខ្ញុំបានជិះម៉ូតូដើរលេងផង និងរកមើលថតរូបផង ។ ជិះទៅដល់មុខវត្តជ្រោយថ្ម ឃើញគេបេះត្រីចេញពីសំណាញ់ក្រោយពីនាំគ្នាចុះដង តែឃើញមិនបានច្រើនប៉ុន្មាននោះទេ ។ ត្រីនៅពេលឥឡូវនេះឡើងថ្លៃហើយ ខ្សត់ទៀត ។ ងាកទៅមើលកោះប៉ែនវិញ ឃើញតែលឹមៗ រកកល់តែនឹងលិចចូលទៅក្នុងទន្លេមេគង្គដែលពង្រីកខ្លួនយ៉ាងមហិមានេះ ។ ដំណឹងល្អសម្រាប់អ្នករស់នៅកោះនោះ គឺមានគម្រោងសាងសង់ស្ពានបេតុងមួយសម្រាប់សម្រួលដល់ជីវភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅលើកោះផងដែរ ។
ខ្លឹមសារនៃបទចម្រៀងនេះ គឺជាប្រវត្តិស្នេហាមួយរបស់ លោក ម៉ា ឡៅពី ក្នុងខណៈលោកបំពេញងារជាចៅហ្វាយស្រុកកំពង់សៀម ខែត្រកំពង់ចាម ទសវត្សឆ្នាំ១៩៦៥ ក្នុងរបបសង្គមរាស្ត្រនិយម ។
ក្នុងសៀវភៅ «ថ្ងៃលិចឯនាយសមុទ្ទ» ភាគ១ របស់ លោក សេង តារា បានបង្ហាញត្រួសៗថា ក្នុងងារជាចៅហ្វាយស្រុក និងទម្លាប់របស់កវីផងនោះ លោក ម៉ា ឡៅពី តែងតែដើរគ្រប់ច្រកល្ហកទាំងអស់ក្នុងកិច្ចអង្កេតមើលជីវភាពប្រជាជនផង និងនិស្ស័យស្រឡាញ់ងប់ងុលនឹងសម្រស់ធម្មជាតិផង ។
ក្នុងថ្ងៃមួយ វេលាដែលលោកដើរតាមបណ្ដោយដងទន្លេមេគង្គ ស្រាប់តែលោកប្រទះឃើញនារីក្រមុំម្នាក់ចងពុងបង់ក្រមាគ្របសាច់ស្មាដ៏ទ្រលុកទ្រលន់របស់នាងកំពុងដើរចុះច្រាំងទន្លេក្នុងបំណងងូតទឹក ។ ភ្លាមនោះ កវីយើងទច់ដំណើរទៅមុខលែងរួច ហើយក៏រលាស់ខ្លួនចូលក្នុងគុម្ពោតព្រៃក្បែរទន្លេ ចាំលួចគយគន់នាងពីចម្ងាយមិនឲ្យដឹងខ្លួនឡើយ ហើយស្រមៃវែងឆ្ងាយតែម្នាក់ឯង ។
នេះជាប្រវត្តិដែលចេញពីថ្លើមប្រមាត់របស់កវីសេកមាស ម្ចាស់ស្រុកកំពង់សៀម ដែលបានបង្ហើរសំឡេងដំបូងដោយ លោក សុះ ម៉ាត់ ជាចង្វាក់ បូឡេរ៉ូ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៥ ។ តែដោយបទនេះចំណាស់ពេក ហើយឧបករណ៍ថតសម័យនោះមិនសូវទំនើប លោក ម៉ា ឡៅពី បានប្រគល់បទនេះឲ្យ លោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត រៀបរាប់ជាថ្មីក្នុងឆ្នាំ ១៩៧២ ដែលបន្សល់ទុកឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាបានស្ដាប់សព្វថ្ងៃនេះ ។
បទនេះនិពន្ធទំនុកដោយ លោក ម៉ា ឡៅពី អ្នកនិពន្ធបទភ្លេងប្រហែលជា លោក សុះ ម៉ាត់ និងច្រៀងនៅឆ្នាំ ១៩៦៥ និងច្រៀងឡើងវិញដោយ លោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត នៅឆ្នាំ ១៩៧២ ។
I. ពេលបងឃើញអូននាងចុះងូតទឹក ស្មារតីរៀមភ្លឹកព្រោះចាញ់សម្រស់ អូនអ្ហើយអូនល្អលើសគេទាំងអស់ បងចង់ស្គាល់ឈ្មោះ តើពីរោះយ៉ាងណា ?
II. រាងរាវស្ទាវតូចដូចកិន្នរី ឆោមឆើតពិសីគន់គាប់នេត្រា ដំណើរល្វតល្វន់គន់មានលក្ខណា រៀមស្លុតចិន្ដាឃើញផ្កាល្អឯក ។
R. ឱ! កំពង់ចាមកំពង់ចិត្តអើយ រៀមសូមកៀកកើយកែវកុំប្រកែក បើអូនប្រកាន់ទ្រូងបងនឹងបែក កែវកុំប្រកែកទទួលបងទៅ ។
III. បងសូមផ្ញើប្រាណនឹងស្ងួនពិសី បងសូមថ្នមបីស្រស់ស្រីពាលពៅ ព្រលប់អូនគេងស្ដាប់ភ្លេងកើយភ្លៅ បងបំពេពៅលុះសូន្យសង្ខារ ។
ទស្សនា ក៏ដូចជាស្ដាប់បទចម្រៀងនៅខាងក្រោម ៖
បទនេះក៏បានច្រៀងឡើងវិញដែរដោយ លោក កែវ សារ៉ាត់
ថ្មីៗនេះ នាយខេម ក៏បានយកបទនេះមកច្រៀងឡើងវិញដែរ
ប្រភពដើម ៖ កំណាព្យស្នេហ៍មាស ៖ កំពង់ចាមកំពង់ចិត្ត
គម្របថាសសំឡេង
ខែត្រកំពង់ចាម ដែលគេគ្រប់គ្នាតែងតែនិយាយថា ជាទឹកដីកំណើតស្នេហាជូរចត់របស់ទុំទាវ ដែលលេចរូបរាងឡើងដោយល្អឯកក្រោមទឹកព្រះហស្ត ព្រះបុទុមត្ថេរ ងួន សោម ចៅអធិការវត្តកំព្រៅ ស្រុកស៊ីធរកណ្ដាល ខែត្រព្រៃវែង ។ ជាមួយគ្នានេះផងដែរ ក៏មានបទចម្រៀងមួយចំនួនតែងឡើងអំពីខែត្រនេះដែរ តួយ៉ាងដូចជាបទចម្រៀងខាងក្រោមដោយច្រៀងដោយ លោកស្រី រស់ សេរីសុទ្ធា ។
បទនេះមានចំណងជើងថា បណ្ដាំភ្នំបាធាយ តែមនុស្សម្នាភាគច្រើនហៅបទនេះថា ចម្រៀងទាវឯក ទៅវិញ ។ បទនេះនិពន្ធទំនុកដោយ លោក ម៉ា ឡៅពី និពន្ធបទភ្លេងដោយ លោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត និងសម្រួលតន្ត្រីដោយ លោក ហាស សាឡន ។
I. ហូ….! ហូ……! ហូ…….! ហូ…..!ៗ ឱ! ស្ពានជីលា(1) ណាត់គ្នាថ្ងៃស្អែក ចម្រៀងទាវឯកច្រៀងស្រែកផ្ដែផ្ដាំត្រែងត្រស់(2) ឱ! ភ្នំបាធាយ(3) រៀបរាយពីក្ដីស្រណោះ ធម្មជាតិក្រៀមក្រោះរស់បានដោយទឹកសន្សើម ។
II. សារិកាសួរមែកសេកសួរបង្គង ទាវសូមផ្ដាំផងបងអើយកុំភ្លេចរឿងដើម ខ្ញុំនឹកប្រុសថ្លៃរាល់ថ្ងៃស្ទើរផុតដង្ហើម បើបងស្អប់ខ្ពើមសូមឆ្លើយតបវិញកុំខាន ។
R. យល់ថ្នល់កែង(4) ថ្នល់កំបែង(5) បែកពាង(6) យល់សាឡាង(7) រាយរៀងចាំទទួលប្រាណប្រៀបដូចជាសត្វដើរខំគេចព្រាន ពុំឃើញដានទុកនៅជាសញ្ញា បងកុំស្មានថាអូនបែរបែកចិន្ដា ប្រាថ្នាស្ម័គ្រជំពាក់ចិត្តថ្មីណាស្នេហ៍ ។
III. ផាហ៊ុមទាវឯកទុកចែកឲ្យបង គ្រាន់ទុកទ្រាប់ខ្នងជាប់ខ្លួនទៅបានជាកេរ្តិ៍ បើបងភ្លេចអូនអូនស៊ូតែនៅទំនេរ មិនហ៊ានឲ្យគេថែរទេព្រោះមិនដូចបង ។
ទស្សនា ក៏ដូចជាស្ដាប់បទចម្រៀងនៅខាងក្រោម ៖
***
គ្មានអ្វីសប្បាយជាងបានទៅផ្ទះនោះទេ ! ជាពិសេសបានទៅជួប ម៉ែឪ និង ប្អូនប្រុសខ្ញុំ ហើយម៉្យាងវិញទៀតនោះ គឺចំណេញជាខ្លាំងពេលមកភ្នំពេញវិញ 😀 😀 😀 (ប្រាកដជាឥតបាយផ្ទះមួយអាទិត្យតែម្ដង) ។
ឡានចេញដំណើរពេលថ្ងៃត្រង់ រសៀលបន្តិចប្រាកដជាដល់ ពេលល្ងាចដើរលួចថតរូបគេឯងតាមមាត់ទន្លេ (ប្រហែលជាខ្សត់មនុស្សក៏មិនដឹង ព្រោះគេអាចទៅស្រុកកំណើតអស់ហើយ) ។
ព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យ បើខ្ញុំអាចងើបរួចពីម៉ោង ៤ ខ្ញុំនឹងទៅថតរូបគេបោះបាយបិណ្ឌឲ្យណាណីម្ដង ព្រោះថាប្រើ DSLR នឹងថតបានតែពន្លឺភ្លើងស្រាលៗ ចេញពីចុងធូប ហើយវិលចុះវិលឡើងជុំវិញវិហារ (ទំនងគួរខ្លាច) ។
តាមលោក Googgle បានបង្ហាញថា បើឡានខ្ញុំត្រូវជិះបើកកាត់តាមព្រែកក្ដាម ចម្ងាយផ្លូវគឺ ១២៦ គ.ម និងត្រូវចំណាយពេលអស់ ២ ម៉ោង ១៦ នាទី ។ តាមគិតទៅ លោក Googgle គាត់គិតថាផ្លូវស្រុកខ្មែរ ដូចផ្លូវស្រុកអាគាំងតែម្ដង ។ 😀
កំពង់ចាម កំពង់ចិត្ត 